Jazz the curious wizard and Gerald the Reptile: The forbidden spell

In een donkere wereld waarin het leven van de Jazz Sparrystar niet al te vrolijk is, is het voor de kleine jongen niet meer dan een paradijs. Tenminste zo was het voordat hij in contact kwam met Gerald the Reptile. Jazz was altijd erg leergierig en daardoor vaak afgeleid. Tijdens zijn opleiding wilde hij altijd een wizard worden, maar de tijd was daarvoor niet geschikt. Als een afstammeling van een grote magi-familie wist hij techniek te combineren met magie. Dit leverde hem veel voordeel op. Hij wilde spreuken kennen waarbij hem geen spreuk teveel was. Maar op een dag tijdens zijn training wilde een nieuwe spreuk leren, maar niet te weten dat hij nog totaal niet klaar voor was. Hij vertrok het park in om te trainen en een set aan nieuwe spreuken te leren.

Tot op een moment een van de verboden spreuken compleet verkeerd ging…

Gerald was een normale hagedis die aan de kant van het meer rustig wat vliegen zat te eten. Zijn lange tong was voor die functie meer dan perfect. Hij deed in zijn dag verder niks meer als eten, lopen, in de zon opwarmen en slapen. Zijn leven was eigenlijk best goed volgens hem, tenminste voor wat zijn magere IQ hem liet bewust worden. Op dat moment stond aan de overkant van het meer, Jazz zijn spreuken te oefenen. Hij zag Jazz daar staan en in zijn ogen vond hij het maar een zielig geval. Maar hij wist toch met enige bewondering naar de jonge tovenaar te kijken. Voor hem was het net vuurwerk dat uit de jonge zijn handen kwam, de pistolen die hij gebruikte zag hij gecombineerd worden met lichtflitsen en vonken die van de spreuken afkwamen. De jonge tovenaar Jazz begon een spreuk uit te voeren die hem was verboden, een set spreuken die zelf de grootste tovenaars niet wilde uitvoeren. Vele van de spreuken zijn verboden en dat niet zonder reden. Jazz had enkele van deze uitgevoerd en dat was op zijn lichaam al duidelijk te zien. De opgezette aderen in zijn nek en op zijn gezicht en armen waren daar bewijs van. Maar hij bedekte dit en in zijn ogen was dit een offer die hij moest brengen om beter te worden. Jazz besloot om een spreuk uit te voeren die hij in een scroll had gevonden, een transmutatie scroll om een dienaar op te roepen.

Het hele woord “Dienaar” leek hem wel wat. Maar wat hij wist was, dat er een offer gebracht moest worden. Jazz besloot de spreuk uit te voeren. Het verging hem moeilijk af, de spreuk leek te werken, de cirkel op de grond verscheen, de woorden kwamen in hem op, maar het werd heet om hem heen en paarse vlammen begonnen op te komen. Gerald die aan de overkant zat begon zich niet goed te voelen, zijn poten begonnen op te zetten en zijn ogen begonnen op te zetten. Zijn lichaam begon warm te worden en hij begon zich te beseffen dat hij meer was dan een dier aan de kant van het meer. Toen hij wakker werd was het perspectief anders, alles was kleiner geworden.

Hij zag dat zijn poten anders waren geworden, hij merkte ineens dat zijn bek niet meer leeg was, maar nu was gevuld met tanden. En dat zijn leven niet meer was dan wat het nu is geworden. Hij zag dat hij ineens armor aanhad en een wapen hanteerde. Hij kreeg door dat hij het slaafje van de jonge tovenaar was geworden . Dit stond hem totaal niet aan, hij begon zelf een grote haat op te bouwen. Zijn leven was veranderd, verandert op een manier dat hij totaal niet wilde. Hij besloot te vluchten en bekend te worden met zijn nieuwe lichaam. Maar ook wraak te nemen op de jonge tovenaar die hem per ongeluk heeft veranderd.